نتایج کلمه کلیدی

یک پژوهشگر تاریخ اسلام گفت: صلح امام حسن(ع) تعبیر درستی نیست. امام هیچ وقت صلح نکرد، بلکه تنها صلحی را که معاویه پیشنهاد کرده بود با شرایطی پذیرفت. باید نام آن را صلح تحمیلی گذاشت نه صلح امام حسن(ع).

در نیمه‌های قرن چهارم یعنی در اوج دولت بنی‌ العباس آنان مبتلا به قیام‌ های متعددی از علویان بودند که عمدتاً از سادات بنی‌ الحسن بودند. لذا بنی‌ العباس انگیزه توهین به سادات حسنی را داشتند که متأسفانه از راه توهین به حضرت امام حسن مجتبی علیه‌ السلام این را می‌ خواستند تأمین کنند.

سال سوّم هجرى قمرى است. نیمى از ماه مبارک رمضان گذشته است، على و زهرا این دو نور چشم رسولخدا(ص) لحظه شمارى مى‏کنند تا اوّلین هدیه الهى و نخستین گل خوشبوى درخت نبوّت و ولایت را از خداى خود در این ماه خجسته دریافت دارند. سرانجام در نیمه ماه و در بهترین زمان و مکان این گل خوشبو به دنیا آمد و به امر پروردگار منّان "حسن" نامگذارى شد.

حضرت امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: پدرم از پدرش نقل مى‏كرد كه حسن بن على بن ابى طالب در زمان خودش عابدترين و زاهدترين و برترين مردم بود. هنگامى كه به حج مى‏رفت پياده مى‏رفت و چه بسا با پاى برهنه به سوى حرم امن حركت مى‏كرد.

زندگى افتخارآميز امام حسن مجتبى عليه‌السلام را مى‌توان به دو بخش كلى تقسيم كرد

متن مناظره افشاگرانه و کوبنده امام حسن(ع) با معاویه و یارانش منتشر شد. امام فرمودند: "به خدا قسم که قلب تو هنوز اسلام نیاورده است، ولى زبان تو ترسان است، زبان تو سخنى می‌گوید که در قلبت نیست".

صفحه 2 از 2