نتایج کلمه کلیدی

نگاهی به گزارش‌های زندانیان زندان جو نشان می‌دهد که نیروهای امنیتی و پلیس این زندان لیست بلندبالایی از شکنجه‌ها داشته که از همه آنها ضد زندانیان استفاده کرده‌اند.

زندانیان بحرینی نه تنها از گفتن اذان و برپایی شعائر دینی منع می‌شدند، بلکه نیروهای پلیس زندان آن ها را مجبور به رقص‌ و غنا و به تمسخر گرفتن دین و توهین به نمادهای دینی و ملی بحرین می کردند.

نیروهای امنیتی اجازه پخش اذان شیعی در زندان را نمی‌دادند و تلاش داشتند من را مجبور کنند که مذهبم را کنار بگذارم.

با تحصن زندانیان، نیروهای امنیتی و کماندوها و نیروهای ضد شورش در تعداد بسیار بالا به زندان حمله کردند و بالگردها نیز با پرواز در ارتفاع پایین از آنها حمایت می‌کردند.

افشاگری‌های مطبوعاتی زندانیان آزاد شده از وقایع ساختمان شماره ۱۰ نشان می‌دهد همواره شکنجه‌های انتقام جویانه شدیدی در انتظار انقلابیون بحرین بوده است.

نیروهای پلیس در موارد متعدد اقدام به دزدیدن لوازم شخصی و غذای زندانیان می کردند و آنها را برای استفاده خودشان بر می داشتند.

زندانیان بحرینی تنها دو بار در روز آنهم به مدت یک دقیقه اجازه رفتن به سرویس‌های بهداشتی داشتند، در غیر این صورت به شدت کتک می‌خوردند، همچنین آنها به مدت یک ماه از رفتن به حمام منع شدند.

بسیاری از زندانیان در گزارش های خود نقل کرده اند که مجبور شده اند زیر برگه های سفیدی را که معلوم نبود چه چیزهایی به عنوان اعتراف در آن نوشته خواهد شد، امضا کنند.

خانواده‌ام با دیدن آثار شکنجه روی بدنم به بخش ویژه تحقیقات شکایت کردند، اما این شکایت نه تنها باعث کاهش شکنجه‌ها نشد، بلکه به طور مفصل به علت این شکایت، شکنجه شدم.

« در محوطه بیرونی حدود ۵۰ تا ۷۰ زندانی را دیدم که مصدومیت‌های خطرناکی داشتند، ما حتی از خوردن آب منع می‌شدیم و اجازه رفتن به سرویس‌های بهداشتی را نداشتیم، تا جایی که برخی زندانیان لباس خود را خیس می‌کردند.»

صفحه 1 از 2