یک عمر مجاهدت؛ بررسی شخصیت مرحوم آیت الله شیخ عمری

عصر شیعه - خانواده عمری از جمله کسانی هستند که موفق شده اند، از شیعه حمایت کنند و راه آن را ادامه دهند. پدر آيت الله العمري، از علما و وكيل و نماينده آيت الله العظمي سيد ابو الحسن اصفهاني در نجف بود، جد ايشان «الشيخ احمد العمري» نیز از علما بودند كه متاسفانه تاريخچه زيادي دربارة ایشان در دست نيست.

شیخ کاظم عمری فرزند مرحوم شیخ عمری در گفت و گوی منتشر نشده با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی حج در ایام عمره مفرده گفت: پدرم يك بار در رؤيايی صادقه خود را در حال سفر به مدينه می­بینند که اميرمؤمنان وی را به اسم خطاب مي‌كنند و می­پرسند: كجا مي‌روي؟ پاسخ می­دهد: مدينه! حضرت مي‌فرمايند: «زود برگرد كه در آنجا ناله‌ها برخواهد خاست و حوادثی عظيم در راه است». ایشان در نجف با جديتی بيشتر به درس و تحصيل ادامه مي‌دهند و وقتي از ارتحال پدرشان با خبر مي‌شوند، آيت الله سيد ابوالحسن برايشان در مدرسه «شربياني»، مجلس فاتحه برگزار مي‌كند.

وی افزود: پدرم زمانی که در نجف زندگی می­کرد، با تنگناها و دشواری­های بسیار مالی روبرو بود، اما پس از مدتي، خدا در زندگيش گشايشي ایجاد کرد، طوری که  او توانست اندك سرمايه‌اي جمع کند و در مدينه مزرعه‌اي بخرد. در این مزرعه چاهی وجود دارد که معروف است آن را رسول الله به يك پيرزني هدیه و دعا كردند كه خدا خيری كثير در آن قرار دهد. بعدها اين مزرعه توسعه يافت. امروز مزرعه با همة محصولاتش وقف كريم اهل بيت و پذيرايي از ميهمانان ايشان است.

وی ادامه داد: آیت الله العمری در نجف با شرايطی سخت مواجه بوده­اند و با شهریة اندکی که داشتند، تنها می­توانستند، وسائل ضروري و نان تهیه کنند، اما با جديت، تحصيل و زندگي زاهدانة خود را ادامه دادند و در پي رفاه نبودند؛ زیرا خداوند نورانيت علم را در گرسنگي و غربت نهاده است، پس بايد هجرت كرد، سختي را تحمل نمود و صبر پیشه کرد. آن زمان، سطح زندگي و معيشت در عراق بسيار سخت بود، به طوری که پدرم می­گفت: يك بار براي غسل مجبور شدند، حصير خود را آتش بزنند تا بتوانند براي فريضة نماز صبح، آب را در آن سرما گرم كنند. بیان این نکته هم خالی از لطف نیست که علما در مسائل عبادي و نماز اين‌گونه بوده‌اند.

وی در ادامه گفت : وقتی مرجعيت نجف به آقاي حكيم رسيد، آيت الله حكيم، پدرم را مكلف كرد تا براي سرپرستی امور شيعيان، به وطن بازگردد و در مدينه به مؤمنان خدمت کند. مرحوم شيخ العمري با زحمات فراوان این حوزة شیعی را در میان فشارهای بسیار حفظ کرد و در آن، احكام دين و معارف را آموزش و طلاب را پرورش داد و آنها را براي تبليغ به مناطق مختلف عربستان فرستاد. وی احكام، فقه و حدیث تدریس می کرد و به برگزاري مجلس عزاي امام حسين و ملاقات با مؤمنان در موسم حج و ديدار با شخصيت‌ها و علماي جهان اسلام اهتمام  ویژه­ای داشت.

فرزند مرحوم شیخ کاظم عمری گفت: شيعيان در اين دو منطقه (احساء و قطیف) حضور دارند. البته در مدينة منوره هم هستند كه به «نخاوله» معروفند، اما شمارشان اندك است. گفتنی است، شماري از شيعيان مدينة منوره، از اشراف آن شهر به شمار مي‌روند.

امام جماعت حسینیه شیعیان ادامه داد: شيعيان از قديم در مناطق خود مساجدي مخصوص به خود داشته­اند. پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران و حتي چند سال پيش از اين رویداد، در منطقه، قانوني صادر شد كه بر اساس آن، شيعيان حق ساختن مسجد را ندارند. به بيان ديگر، از 35 سال قبل شيعيان را از ساختن مسجد باز داشتند. از اين‌رو، همان مساجد قديمي وحسنینیه­ها پابرجا و داير است که البته می توانند آنها را تعمیر کنند.

وی در پایان گفت: در صورتي به شيعيان برای ساخت مسجد اجازه مي‌دهند كه فقط در منطقة خود مسجد بسازند، اما در مناطقی جديد كه شيعيان و اهل سنت با هم زندگي مي‌كنند، به آنها اجازه نمی دهند. از اين رو، شيعيان در خانه‌هاي بزرگ گرد آمده، نماز مي‌خوانند. اما از چندین وقت پیش، آنان را از اين كار هم باز داشته­­اند.حسينيه‌هاي موجود، از سال­ها پیش بر جا مانده‌اند و ساختن حسينية جديد در عربستان ممنوع است. اکنون با اجازة دولت عربستان، شیعیان می­توانند مسجد بسازند، اما ساختن حسينيه همچنان ممنوع است.

منبع» پایگاه حج