چهل حدیث از معصومین(ع) در مورد امام حسین(ع)
1. زیارت سیّد جوانان بهشت
قَالَ الصّادِقُ (ع): «زُورُوا قَبْرَ الْحُسَیْنِ وَ لا تَجْفُوهُ فَإِنّهُ سَیّدُ شَبَابِ اَهْلِ الْجَنّةِ مِنَ الْخَلْقِ وَ سَیّدُ شَبَابِ الشّهَدَاءِ»
امام صادق (ع) فرمود: «مرقد حسین را زیارت كنید و به آن حضرت جفا نكنید، به راستى كه حسین سرور جوانان بهشت و سرور شهداى جوان است».
(بحار الانوار، ج 98 ص 1 ح2 )
2. زیارت امام حسین(ع)، برترین كارها
سُئِلَ الصّادِقُ (ع) عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (ع)، قَالَ: «إِنّهُ اَفْضَلُ مَا یَكُونُ مِنَ الاَعْمَالِ».
از امام صادق (ع) درباره زیارت مرقد امام حسین (ع) سؤال شد، فرمود: «برترین اعمال زیارت مرقد حسین است».
(بحار الانوار، ج 98 ص 49 ح1 )
3. استغفار حضرت زهرا(س) براى زائران حسین(ع)
قَالَ الصّادِقُ (ع): «إِنّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمّدٍ تَحْضُرُ زُوّارَ قَبْرِ ابْنِهَا الْحُسَیْنِ فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ».
امام صادق (ع) فرمود: «همانا فاطمه دخت پیامبر بر زیارتكنندگان مرقد فرزندش حسین عنایت دارد و براى آنها طلب آمرزش مىكند»
(بحار الانوار، ج 98 ص 55 ح14 )
4. فضیلت زیارت امام حسین(ع)
قَالَ الْبَاقِرُ (ع): «لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ مَا فِى زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً».
امام باقر (ع) فرمود: «اگر مردم مىدانستند كه چه فضیلتى در زیارت مرقد حسین است، از شوق زیارت مىمردند».
(كامل الزیارات، ص 154 ح3 )
5. نكوهش ترك زیارت امام حسین(ع)
سُئِلَ الصّادِقُ (ع) عَنْ مَنْ تَرَكَ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَى ذَلِكَ، قَالَ: «إِنّهُ عَقّ رَسُولَ اللّهِ وَ عَقّنَا وَ اسْتَخَفّ بِاَمْرٍ هُوَ لَهُ».
از امام صادق (ع) درباره كسى كه زیارت امام حسین (ع) را ترك كند با آنكه قادر بر آن باشد سؤال شد، فرمود: «همانا چنین شخصى نافرمانى رسول خدا و ما اهل بیت را كرده و دستورى را كوچك شمرده كه توانایى انجامش را داشته است».
(التهذیب، ج 6 ص 38 ح96 )
6. زیارت امام حسین(ع) و زیارت خداوند
قَالَ الرّضَا (ع): «مَنْ زَارَ قَبْرَ اَبِىعَبْدِاللّهِ بِشَطّ الْفُرَاتِ كَمَنْ زَارَ اللّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ».
امام رضا (ع) فرمود: «هر كس مرقد حسین را در كنار شطّ فرات زیارت كند مانند كسى است كه خدا را بالاى عرش زیارت كرده است».
(التهذیب، ج 6 ص38 ،ح90 )
7. مدّت عمر زائر امام حسین(ع)
قَالَ الصّادِقُ (ع): «إِنّ اَیّامَ زَائِرِى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِىّ لا تُعَدّ مِنْ آجَالِهِمْ».
امام صادق (ع) فرمود: «همانا زمانى كه زائران صرف زیارت حسین بن على مىكنند از مدّت عمرشان محسوب نمىشود».
(التهذیب، ج 6 ص36 ،ح09 )
8. پاداش زیارت امام حسین(ع)
قَالَ الصّادِقُ (ع): «مَنْ اَتَى الْحُسَیْنَ عَارِفاً بِحَقّهِ كَتَبَهُ اللّهُ عَزّوَجَلّ فِى اَعْلَى عِلّیّینَ».
امام صادق (ع) فرمود: «هر كس به زیارت حسین رود در حالى كه به حقّش شناخت دارد، خداوند نام او را در اعلى علیین ثبت مىكند».
(من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 342 ح16 )
9. زیارت امام حسین(ع) و بخشش گناهان
قَالَ الصّادِقُ (ع): «مَنْ اَتَى قَبْرَ اَبِىعَبْدِاللّهِ عَارِفاً بِحَقّهِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ مَا تَقَدّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَاَخّرَ».
امام صادق (ع) فرمود: «هر كس به زیارت مرقد حسین رود در حالى كه به حقّش شناخت دارد، خداوند گناهان گذشته و آینده او را مىآمرزد».
(فروع الكافى، ج 4 ص 582 ح10 )
10. ثواب شهید براى زائر امام حسین(ع)
سُئِلَ الصّادِقُ (ع) مَا لِمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ فِى كُلّ شَهْرٍ مِنْ ثَوَابٍ؟ قَالَ: «لَهُ مِنَ الثّوابِ ثَوَابُ مِائَةِ اَلْفِ شَهِیدٍ مِثْلُ شُهَدَاءِ بَدْرٍ».
از امام صادق (ع) سؤال شد: «كسى كه در هر ماه حسین را زیارت كند پاداشش چیست؟ » فرمود: «پاداش صدهزار شهید مانند شهیدان بدر است».
(التهذیب، ج 6 ص 43 ح123)
11. ایمنى از فقر با زیارت امام حسین(ع)
قَالَ الْكَاظِمُ (ع): «مَنْ اَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ فِى السّنَةِ ثَلاثَ مَرّاتٍ اَمِنَ مِنَ الْفَقْرِ».
امام كاظم (ع) فرمود: «هر كه در سال سه مرتبه مرقد حسین را زیارت كند، از فقر و تنگدستى در امان است».
(التهذیب، ج 6 ص 40 ح106 )
12. شب عاشورا در كنار مرقد حسین(ع)
قَالَ الصّادِقُ (ع): «مَنْ بَاتَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ لَیْلَةَ عَاشُورَا لَقِىَ اللّهَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مُلَطّخاً بِدَمِهِ كَانّمَا قُتِلَ مَعَهُ فِى عَرْصَةِ كَرْبَلا».
امام صادق (ع) فرمود: «كسى كه شب عاشورا در كنار مرقد حسین سحر كند، روز قیامت خداوند را در حالى ملاقات مىكند كه آغشته به خونش باشد مانند كسى كه در میدان كربلا و در كنار حسین كشته شده باشد».
(بحار الانوار، ج 95 ص 340 ح2 )
13. زیارت قبر امام حسین(ع) در اول رجب
قَالَ الصّادِقُ (ع): مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ اَوّلَ یَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ غَفَرَ اللّهُ لَهُ الْبَتّةَ».
امام صادق (ع) فرمود: «هر كس مرقد حسین را در روز اوّل رجب زیارت كند، البتّه خداوند گناهان او را مىآمرزد».
(التهذیب، ج 6 ص 40 ح107 )
14. زیارت قبر امام حسین(ع) در نیمه شعبان
قَالَ الصّادِقُ (ع): «إِذَا كَانَ النّصْفُ مِنْ شَعْبَانَ نَادَى مُنَادٍ مِنَ الاُفُقِ الاَعْلَى: یَا زَائِرِى قَبْرِ الْحُسَیْنِ! ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَكُمْ ثَوَابُكُمْ عَلَى رَبّكُمْ وَ مُحَمّدٍ نَبِیّكُمْ».
امام صادق (ع) فرمود: «وقتى نیمه شعبان مىرسد، منادى از افق اعلى ندا مىدهد: اى زیارتكنندگان مرقد حسین بازگردید در حالى كه آمرزیده شدید و پاداشتان بر خدا و پیامبرتان خواهد بود»
(.من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 342 ح20 )
15. زیارت قبر امام حسین(ع) در روز عرفه
قَالَ الصّادِقُ (ع): «یَاحَنّانُ! إِذَا كَانَ یَوْمُ عَرَفَةَ اطّلَعَ اللّهُ عَزّوَجَلّ عَلَى زُوّارِ الْحُسَیْنِ فَقَالَ لَهُمْ: اسْتَاْنِفُوا فَقَدْ غُفِرَ لَكُمْ».
امام صادق (ع) فرمود: «اى حنّان! آنگاه كه روز عرفه فرارسد، خداوند به زائرین حسین توجّه مىكند و به آنها مىگوید: (زندگانى را) از نو آغاز كنید، كه به راستى آمرزیده شدید».
(التهذیب، ج6 ،ص 42 ح117 )
16. حسین(ع)، چراغ هدایت و كشتى نجات
قَالَ رَسُولُ اللّهُ (ص): «إِنّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِىّ فِى السّمَاءِ اَكْبَرُ مِنْهُ فِى الاَرْضِ، فَإِنّهُ لَمَكْتُوبٌ عَنْ یَمِینِ عَرْشِ اللّهِ: مِصْبَاحُ هُدًى وَ سَفِینَةُ نَجَاةٍ».
پیامبر (ص) فرمود: «همانا مقام حسین در آسمان بزرگتر از آن است كه در زمین مىباشد و بر طرف راست عرش خدا نوشته شده است: حسین چراغ هدایت و كشتى نجات است».
(بحار الانوار، ج 36 ص 205 ح8 )
17. پیامبر(ص) و امام حسین(ع)
قَالَ رَسُولُ اللهِ (ص): «حُسَیْنٌ مِنّى وَ اَنَا مِنْ حُسَینٍ، اَحَبّ اللّهُ مَنْ اَحَبّ حُسَیْناً».
پیامبر (ص) فرمود: «حسین از من است و من از حسینم، خداوند دوست مىدارد هر كه حسین را دوست داشته باشد».
(بحار الانوار، ج 43 ص 261 ح1 )
18. نخستین داخل شوندگان به بهشت
قَالَ عَلِىّ (ع): «اَخْبَرَنِى رَسُولُ اللّهِ (ص) اَنّ اَوّلَ مَنْ یَدْخُلُ الْجَنّةَ اَنَا وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ، قُلْتُ: یَا رَسُولَ اللهِ فَمُحِبّونَا؟ قَالَ: مِنْ وَرَائِكُمْ».
على (ع) فرمود: «پیامبر به من خبر داد: من و فاطمه و حسن و حسین اوّلین كسانى هستیم كه به بهشت مىرویم. گفتم: محبّین ما چطور؟ فرمود: آنها بعد از شما به بهشت مىروند».
(بحار الانوار، ج 65 ص 127 ح56)
19. محبوبترینِ اهل بیت نزد پیامبر(ص)
قَالَ رَسُولُ اللّهِ (ص): «اَحَبّ اَهْلِ بَیْتِى إِلَىّ الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ».
پیامبر (ص) فرمود: «محبوبترین اهل بیتم در نزد من، حسن و حسین است».
(حیاة الامام الحسین، ج 1 ص 91 ح10 )
20. حسین(ع) و اشتیاق ملاقات با خداوند
قَالَ الْبَاقِرُ (ع): «لَمّا نَزَلَ النّصْرُ عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِىّ حَتّى كَانَ بَیْنَ السّمَاءِ وَ الاَرْضِ ثُمّ خُیّرَ النّصْرُ اَوْ لِقَاءُ اللّهِ، فَاخْتَارَ لِقَاءَ اللّهِ».
امام باقر (ع) فرمود: «چون یارى خدا بین آسمان و زمین بر حسین بن على نازل شد، حضرت بین یارى و ملاقات خداوند، ملاقات را انتخاب كرد».
(الكافى، ج 1 ص 465 ح7 )
21. عاشورا، روز بزرگترین مصیبت
قَالَ الصّادِقُ (ع): «إِنّ یَوْمَ قَتْلِ الْحُسَیْنِ اَعْظَمُ مُصِیبَةً مِنْ جَمِیعِ سَائِرِ الاَیّامِ»
امام صادق (ع) فرمود: «مصیبت روز عاشورا از تمام روز هاى دیگر بزرگتر است».
(بحار الانوار، ج 44 ص 269 ح1 )
22. عاشورا، روز بىمانند
قَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِىّ (ع): «لا یَوْمَ كَیَوْمِكَ یَا اَبَاعَبْدِاللّهِ! ».
امام حسن مجتبى (ع) فرمود: «یا اباعبدالله! هیچ روزى مانند روز تو نیست».
(اللّهوف، ص25 )
23. شهادت حسین(ع) و سوزش دل مؤمنان
قَالَ رَسُولُ اللّهِ (ص): «إِنّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِى قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً».
پیامبر (ص) فرمود: «همانا براى شهادت حسین حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است كه هرگز سرد و خاموش نمىشود».
(مستدرك الوسائل، ج 10 ص 318 ح12084 )
24. گریه بر حسین(ع) و آمرزش گناهان
قَالَ الرّضَا (ع): «فَعَلَى مِثْلِ الْحُسَیْنِ فَلْیَبْكِ الْبَاكُونَ، فَإِنّ الْبُكَاءَ عَلَیْهِ یَحُطّ الذّنُوبَ الْعِظَامَ».
امام رضا (ع) فرمود: «بر شخصى چون حسین باید گریست، زیرا گریه بر او موجب آمرزش گناهان بزرگ مىشود».
(بحار الانوار، ج 44 ص 283 ح17 )
25. گریه بر اهلبیت(ع) و آمرزش گناهان
قَالَ الصّادِقُ (ع): «مَنْ ذَكَرَنَا اَوْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَیْنِهِ دَمْعٌ مِثْلُ جَنَاحِ بَعُوضَةٍ غَفَرَ اللّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلُ زَبَدِ الْبَحْرِ».
حضرت صادق (ع) فرمود: «هر كس ما را یاد كند یا در نزد او یاد شویم، پس از چشمش به اندازه بال پشه اى اشك خارج شود، خداوند گناهانش را مىآمرزد اگر چه به اندازه كف دریا باشد».
(بحار الانوار، ج 44 ص 278 ح3 )
26. چشم خندان در روز قیامت
قَالَ رَسولُ اللّهِ (ص): «یَا فَاطِمَةُ! كُلّ عَیْنٍ بَاكِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلا عَیْنٌ بَكَتْ عَلَى مُصَابِ الْحُسَیْنِ فَإِنّهَا ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعِیمِ الْجَنّةِ».
پیامبر (ص) فرمود: «اى فاطمه! در روز قیامت هر چشمى گریان است، مگر چشمى كه بر مصیبتهاى حسین گریسته باشد، كه خندان و به نعمتهاى بهشتى شادمان است».
(بحار الانوار، ج 44 ص 293 ح37 )
27. گریه مخلوقات بر حسین(ع)
قَالَ الْبَاقِرُ (ع): «بَكَتِ الاِنْسُ وَ الْجِنّ وَ الطّیْرُ وَ الْوَحْشُ عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِىّ حَتى ذَرَفَتْ دُمُوعُهَا».
امام باقر (ع) فرمود: «انسان و جنّ و پرنده و درنده در سوگ حسین بن على گریستند تا اشكشان جارى گشت».
(كامل الزیارات، ص 82 ح1 )
28. گریه آسمان بر حسین(ع)
قَالَ الصّادِقُ (ع): «یَا زُرَارَةُ! إِنّ السّمَاءَ بَكَتْ عَلَى الْحُسَیْنِ اَرْبَعِینَ صَبَاحاً باِلدّمِ».
امام صادق (ع) فرمود: «اى زراره! آسمان چهل روز، در سوگ حسین خون گریست».
(كامل الزیارات، ص 83 ح6 )
29. ارزش گریه بر امام حسین(ع)
قَالَ السّجّادُ (ع): «اَیّمَا مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَیْنَاهُ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِىّ دَمْعَةً حَتّى تَسِیلُ عَلَى خَدّهِ بَوّاَهُ اللّهُ فِى الْجَنّةِ غُرَفاً یَسْكُنُهَا اَحْقَاباً».
امام سجّاد (ع) فرمود: «هر مؤمنى كه چشمانش براى كشته شدن حسین بن على اشكبار شود تا اشك بر گونهاش جارى گردد، خداوند او را سالهاى متمادى در غرفههاى بهشتى جاى مىدهد».
(كامل الزیارات، ص 106 ح1 )
30. خواندن شعر درباره امام حسین(ع)
قَالَ الصّادِقُ (ع): «مَنْ اَنْشَدَ فِى الْحُسَیْنِ شِعْراً فَبَكَى وَ اَبْكَى وَاحِداً كُتِبَتْ لَهُمَا الْجَنّةُ».
امام صادق (ع) فرمود: «هر كس درباره حسین شعرى بسراید كه موجب گریه خود و دیگرى شود، بهشت براى آن دو واجب مىگردد».
(كامل الزیارات، ص 112 ح1 )
31. شادمان شدن زائر امام حسین(ع)
قَالَ الصّادِقُ (ع): «إِنّ الْحُسَیْنَ قُتِلَ مَكْرُوباً وَ حَقِیقٌ عَلَى اللّهِ اَنْ لا یَاْتیهِ مَكْرُوبٌ إِلا رَدّهُ اللّهُ مَسْرُوراً».
امام صادق (ع) فرمود: «همانا حسین محزون كشته شد، پس هر محزونى كه زیارت كند حسین را، براى خدا سزاوار است كه او را خوشحال بازگرداند».
(بحار الانوار، ج 98 ص 45 ح3 )
32. سرزمین و آب مبارك
قَالَ الصّادِقُ (ع): «إِنّ اَرْضَ كَرْبَلاءَ وَ مَاءَ الْفُرَاتِ أَوّلُ اَرْضٍ وَ اَوّلُ مَاءٍ قَدّسَ اللّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَبَارَكَ اللّهُ عَلَیْهِمَا».
امام صادق (ع) فرمود: «همانا سرزمین كربلا و آب فرات نخستین سرزمین و آبى هستند كه خداوند تبارك و تعالى را تقدیس كردند، پس خداوند آنها را مبارك قرار داد».
(كامل الزیارات، ص 284 ح14 )
33. كربلا، قطعهاى از بهشت
قَالَ الصّادِقُ (ع): «مَوْضِعُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ تُرْعَةٌ مِنْ تُرَعِ الْجَنّةِ».
امام صادق (ع) فرمود: «مرقد حسین قطعهاى از بهشت است».
(من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 341 ح8 )
34. كربلا، حرم امن خدا
قَالَ الصّادِقُ (ع): «إِنّ اللّهَ اتّخَذَ كَرْبَلا حَرَماً آمِناً مُبَارَكاً قَبْلَ اَنْ یَتّخِذَ مَكّةَ حَرَماً».
امام صادق (ع) فرمود: «خداوند پیش از آنكه مكه را حرم قرار دهد، كربلا را حرم امن و با بركت قرار داده است».
(بحار الانوار، ج 98 ص 110 ح18 )
35. تربت شفادهنده
قَالَ الصّادِقُ (ع): «فِى طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ الشّفاءُ مِنْ كُل دَاءٍ وَ هُوَ الدّوَاءُ الاَكْبَرُ».
امام صادق (ع) فرمود: «شفاى هر دردى در تربت مرقد حسین است و آن بزرگترین داروست».
(كامل الزیارات، ص 289 ح4 )
36. سجده بر تربت امام حسین(ع)
قَالَ الصّادِقُ (ع): «السّجُودُ عَلَى تُرْبَةِ الْحُسَیْنِ یَخْرُقُ الْحُجُبَ السّبْعَ».
امام صادق (ع) فرمود: «سجده بر تربت حسین حجابهاى هفتگانه بین انسان و خدا را بر مىدارد».
(بحار الانوار، ج 82 ص 153 ح14 )
37. برداشتن كام نوزاد با تربت امام حسین(ع)
قَالَ الصّادِقُ (ع): «حَنّكُوا اَوْلادَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَیْنِ فَإِنّهَا اَمَانٌ».
امام صادق (ع) فرمود: «كام نوزادانتان را با تربت حسین بردارید، زیرا آن موجب ایمنى است».
(التهذیب، ج 6 ص 60 ح143 )
38. پاداش شهادت امام حسین(ع)
قَالَ الْبَاقِرُ وَ الصّادِقُ (ع): «إِنّ اللّهَ تَعَالَى عَوّضَ الْحُسَیْنَ مِنْ قَتْلِهِ اَنْ جَعَلَ الاِمَامَةَ فِى ذُرّیّتِهِ وَ الشّفَاءَ فِى تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَةَ الدّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ».
امام باقر و امام صادق (ع) فرمودند: «همانا خداوند در برابر شهادت حسین، امامت را در نسلش و شفاء را در خاكش و استجابت دعا را در كنار مزارش قرار داد».
(بحار الانوار، ج 44 ص 221 ح1 )
39. انتقام گیرنده از قاتل امام حسین(ع)
قَالَ رَسُولُ اللّهِ (ص): «إِنّ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ سَاَلَ رَبّهُ عَزّوَجَلّ فَقَالَ: یَارَبّ! إِنّ اَخِى هَارُونَ مَاتَ، فَاغْفِرْ لَهُ. فَاَوْحَى اللّهُ عَزّوَجَلّ إِلَیْهِ: یَا مُوسَى! لَوْ سَاَلْتَنِى فِى الاَوّلِینَ وَ الاخِرِینَ لاَجَبْتُكَ مَا خَلا قَاتِلَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِىّ فَإِنّى اَنْتَقِمُ لَهُ مِنْ قَاتِلِهِ».
رسول خدا (ص) فرمود: «حضرت موسى از خداوند درخواست كرد: پروردگارا! برادرم هارون درگذشت، او را بیامرز. خداوند فرمود: اى موسى! اگر درباره آمرزش اوّلین و آخرین انسانها درخواست نمایى، اجابت مىكنم مگر قاتل حسین بن على را، پس خودم از قاتلش انتقام مىگیرم».
(بحار الانوار، ج 44 ص 300 ح4 )
40. قاتل حسین(ع)، بدترین افراد امت
قَالَ رَسُولُ اللّهِ (ص): «یَقْتُلُ الْحُسَیْنَ شَرّ الاُمّةِ وَ یَتَبَرّاُ مِنْ وُلْدِهِ مَنْ یَكْفُرُ بِى».
پیامبر فرمود: «بدترین این امّت، حسین را به شهادت مىرسانند و از فرزندانش بیزارى مىجویند كسانى كه به من و آیینم كفر مىورزند».
(بحار الانوار، ج 44 ص300 ،ح5 )
شبکه قران