احادیث ولایت و برائت 15

عنْ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُغِيرَةِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ صَلَوَاتُ اللّهِ عَلَيْه: إِنَّ لِي جَارَيْنِ أَحَدُهُمَا نَاصِبٌ وَ الْآخَرُ زَيْدِيٌّ وَ لَا بُدَّ مِنْ مُعَاشَرَتِهِمَا، فَمَنْ أُعَاشِرُ فَقَالَ: هُمَا سِيَّانِ، مَنْ كَذَّبَ بِآيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ فَقَدْ نَبَذَ الْإِسْلَامَ وَرَاءَ ظَهْرِهِ، وَ هُوَ الْمُكَذِّبُ بِجَمِيعِ الْقُرْآنِ وَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ، قَالَ ثُمَّ قَالَ: إِنَّ هَذَا نَصَبَ لَكَ، وَ هَذَا الزَّيْدِيُّ نَصَبَ لَنَا.

عبد الله بن مغيرة گويد: به حضـرت ابوالحسن علیه السلام عرض کردم: من دو تا همسايه دارم يكى ناصبى است و ديگرى زيدى، و من ناچارم با اينها معاشرت كنم، با كداميك معاشرت كنم؟ حضرت فرمودند:هر دو يكسانند، هر كه يك آيه از قرآن را تكذيب كند اسلام را پشت سر انداخته و همه قرآن و پيمبران و رسولان را تكذيب كرده (و دروغگو پنداشته) است. سپس فرمودند: براستى كه اين يكى (يعنى ناصبى) دشمن تو است، و آن زيدى دشمن ما است.