احادیث ولایت و برائت 16

عنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّه الإِمَامُ الصّادِقُ صَلَوَاتُ اللّهِ عَلَيْه:
مُدْمِنُ الْخَمْرِ كَعابِدِ الْوَثَنِ، وَالنّاصِبُ لاِلِ مُحَمَّد عَلَيْهِم السَّلَام شَرٌّ مِنْهُ، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ، وَ مَنْ أَشَرُّ مِنْ عابِدِ الْوَثَنِ؟ فَقالَ: إِنَّ شارِبَ الْخَمْرِ تُدْرِكُهُ الشَّفاعَةُ يَوْمَ القِيامَةِ، وَ إِنَّ النَّاصِبَ لَوْ شَفَّعَ فيهِ أَهْلُ السَّماواتِ وَالاَْرْضِ لَمْ يُشْفَعُوا.

ابوبصیر می گوید: حضـرت امـام صـادق صلوات الله عليه فرمودند:
شرابخوار همانند بت پرست است، و ناصبى (دشمن اهل بیت علیهم السّلام) از بت پرست بدتر و پلیدتر است، راوی می گوید: عرض کردم، قربانت گردم، چگونه ناصبى از بت پرست بدتر و پلیدتر است؟ فرمود: زیرا ممکن است شرابخوار شفاعت را درک کند، ولی اگر همه اهل آسمانها و زمين درباره ناصبی شفاعت کنند پذیرفته نخواهد گشت.