دعاى قنوت امام مجتبى( ع)
عصر شیعه : يا مَنْ بِسُلْطانِه يَنْتَصِرُ الْمَظْلُومُ، وَ بِعَوْنِه يَعْتَصِمُ الْمَكْلُومُ، سَبَقَتْ مَشِيَّتُكَ، وَ تَمَّتْ كَلِمَتُكَ، وَاَ نْتَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ، وَ بِما تُمْضيهِ خَبيرٌ، يا حاضِرَ كُلِّ غَيْبٍ، وَ عالِمَ كُلِّ سِرٍّ، وَ مَلْجَأَ كُلِّ مُضْطَرٍّ، ضَلَّتْ فيكَ الْفُهُومُ، وَتَقَطَّعَتْ دُونَكَ الْعُلُومُ.
اَ نْتَ اللَّهُ الْحَيُّ الْقَيُّومُ، الدَّائِمُ الدَّيْمُومُ، قَدْ تَرى ما اَ نْتَ بِه عَليمٌ، وَفيهِ حَكيمٌ، وَعَنْهُ حَليمٌ، وَاَ نْتَ بِالتَّناصُرِ عَلى كَشْفِه، وَالْعَوْنِ عَلى كَفِّه غَيْرُ ضائِقٍ، وَ اِلَيْكَ مَرْجِعُ كُلِّ اَمْرٍ، كَما عَنْ مَشِيَّتِكَ مَصْدَرُهُ، وَقَدْ اَبَنْتَ عَنْ عُقُودِ كُلِّ قَوْمٍ، وَ اَخْفَيْتَ سَرائِرَ اخَرينَ، وَاَمْضَيْتَ ما قَضَيْتَ، وَاَخَّرْتَ ما لا فَوْتَ عَلَيْكَ فيهِ، وَحَمَّلْتَ الْعُقُولَ ما تَحَمَّلَتْ فى غَيْبِكَ، لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ، وَيَحْيى مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ، وَاِنَّكَ اَ نْتَ السَّميعُ الْعَليمُ، اَلْاَحَدُ الْبَصيرُ.
وَاَ نْتَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ، وَ عَلَيْكَ التَّوَكُّلُ، وَاَ نْتَ وَلِيُّ مَنْ تَوَلَّيْتَ. لَكَ الْاَمْرُ كُلُّهُ، تَشْهَدُ الْاِنْفِعالَ، وَتَعْلَمُ الْاِخْتِلالَ، وَتَرى تَخاذُلَ اَهْلِ الْخِبالِ، وَجُنُوحَهُمْ اِلى ما جَنَحُوا اِلَيْهِ، مِنْ عاجِلٍ فانٍ، وَ حُطامٍ عُقْباهُ حَميمٌ انٍ، وَقُعُودَ مَنْ قَعَدَ، وَ ارْتِدادَ مَنِ ارْتَدَّ ، وَ خُلُوّى مِنَ النُّصَّارِ، وَانْفِرادى عَنِ الظُّهَّارِ، وَ بِكَ اَعْتَصِمُ، وَ بِحَبْلِكَ اَسْتَمْسِكُ، وَ عَلَيْكَ اَتَوَكَّلُ.
اَللَّهُمَّ فَقَدْ تَعْلَمُ اَنّى ما ذَخَرْتُ جُهْدى، وَ لا مَنَعْتُ وُجْدى، حَتَّى انْفَلَّ حَدّى، وَ بَقيتُ وَحْدى، فَاتَّبَعْتُ طَريقَ مَنْ تَقَدَّمَنى فى كَفِّ الْعادِيَةِ، وَتَسْكينِ الطَّاغِيَةِ عَنْ دِماءِ اَهْلِ الْمُشايَعَةِ وَحَرَسْتُ ما حَرَسَهُ اَوْلِيائى مِنْ اَمْرِ اخِرَتى وَ دُنْيايَ، فَكُنْتُ كَكَظْمِهِمْ اَكْظِمُ وَبِنِظامِهِمْ اَنْتَظِمُ، وَ لِطَريقَتِهِمْ اَتَسَنَّمُ، وَ بِمَيْسِمِهِمْ اَتَّسِمُ، حَتَّى يَأْتِيَ نَصْرُكَ، وَاَ نْتَ ناصِرُ الْحَقِّ وَعَوْنُهُ، وَاِنْ بَعُدَ الْمَدى مِنَ الْمُرْتادِ وَ نَاَى الْوَقْتُ عَنْ اِفْناءِ الْاَضْدادِ.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِه، وَاَمْزِجْهُمْ مَعَ النُّصَّابِ فى سَرْمَدِ الْعَذابِ، وَاَعْمِ عَنِ الرُّشْدِ اَبْصارَهُمْ، وَسَكِّعْهُمْ فى غَمَراتِ لَذَّاتِهِمْ، حَتّى تَأْخُذَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ غافِلُونَ، وَسُحْرَةً وَهُمْ نائِمُونَ، بِالْحَقِّ الَّذى تُظْهِرُهُ، وَالْيَدِ الَّتى تَبْطِشُ بِها، وَ الْعِلْمِ الَّذى تُبْديهِ، اِنَّكَ كَريمٌ عَليمٌ.(1)
اى آنكه با قدرت او مظلوم يارى شده، و با كمك او مجروح التيام مىيابد، فرمانت پيشى گرفته، و امرت پايان پذيرفته، و تو بر هر كار توانا، و بر آنچه مىگذرد دانايى. اى آنكه در هر پنهانى حاضر، و بر هر راز و نهانى آگاهى، و پناه هر مضطرّ و درماندهاى. اوهام در يافتن تو گم گشته، و علوم از رسيدن به كنه تو درماندهاند.
و تو خدايى هستى كه پايدار و دائمى و جاودانى. آنچه بدان دانا و در آن حكيم بوده، و از آن شكيبا و بردبارى، را مىبينى، و تو بر يارى كردن براى برطرف ساختن آن و بر بازداشتن از آن قادرى، و بازگشت هر كار به سوى توست، همچنان كه آغاز از فرمان تو بوده است.
از تصميمات هر گروهى جدا بوده و راز و نهان ديگران را مخفى مىدارى، آنچه حكم كردهاى را اجرا نموده، و آنچه از دسترس تو دور نمىباشد را تأخير مىاندازى، آنچه عقول در مشيّت تو بدان قادر بودهاند را به آنها دادهاى، تا هر كه هلاك مىگردد يا به راه راست هدايت مىشود با دليل و برهان توأم بوده، و نزد خداوند عذرى نداشته باشند، و به درستى كه تو شنوا و دانا و يگانه و بينايى.
پروردگارا، تو يارى كننده بوده و توكل بر اعتماد بر توست، و تو شايستگى سرپرستى مخلوقاتت را دارى، و تمام جهان در اختيار توست، هر تأثيرى و تأثّرى در جهان را شاهد بوده، و به هر تغييرى آگاهى، اعراض و روى گرداندن مكّاران و تمايل آنان به دنياى فانى و زينتهاى زودگذر آن - كه عقاب الهى را به دنبال خود دارد - و نيز مبارزه نكردن آنان، و بازگشتشان از دين، و بدون ياور شدنم، و نداشتن پشتيبانى براى خود، را ديدهاى از تويارى خواسته و به ريسمان محكم تو چنگ زده و بر تو توكل مىنمايم.
پروردگارا؛ تو مىدانى كه از هيچ كوششى فروگذار نكرده، و از هيچ عملى دريغ ننمودهام، تا آنگاه كه قدرتم كاسته شد و تنها ماندم، از اين رو راهى را انتخاب كردم كه پيشينيان من براى دفع دشمنى و ساكن نمودن طغيان و آشوب در جهت جلوگيرى از خونريزى شيعيان برگزيده بودند، و آنچه اوليائم از امور دنيا و آخرت حراست كردهاند، را پاسدارى نمودم.
از اين رو خشمشان را تحمّل كرده، و روششان را متابعت نموده، و راهشان را پذيرفته، و با نشانه آنان شناخته شدهام، تا آن گاه كه يارى تو فرا رسد و تو يارى كننده حق مىباشى، اگر چه مطلوبمان از ما دور باشد، و زمان براى نابودى دشمنان گذشته باشد.
خداوندا؛ بر محمد و خاندانش درود فرست، و آنان را به همراه دشمنانت در عذاب ابدى داخل كن، و چشمانشان را از يافتن را حق كور نما، ايشان را در لذّات دنيوى فرو بر، تا مرگ آنان به طور ناگهانى فرا رسد، در حالى كه در غفلت به سر مىبرند، يا در آن هنگام كه در خواب فرو رفتهاند، با حقيقتى كه تو آن را يارى كرده و قدرتى كه با آن دشمنانت را مجازات مىكنى، و علمى كه آن را آشكار مىگردانى، به درستى كه تو بزرگوار و دانايى.
1) مهج الدعوات: 71.
منبع : کتاب امام مجتبی علیه السلام روح قلب مصطفی (صلی الله علیه و آله )
تالیف:آیت الله رحمانی همدانی
ناشر: عطر عترت