دعائى كه اميرالمؤمنين(ع) به امام حسن (ع) تعليم فرمودند
عصر شیعه : يا عُدَّتى عِنْدَ كُرْبَتى وَ يا غِياثى عِنْدَ شِدَّتى، يا وَلِيّى فى نِعْمَتى، يا منجحى فى حاجَتى يا مَفْزَعى فى وَرطتى يا منقذى مِن هَلَكَتى يا كالِئى فى وَحْدَتى
اِغْفِرلى خَطيئَتى وَيَسِّرلى اَمرى وَاجمَعْ لى شَملى وَانْجِحْ لى طَلِبَتى وَاَصلِحْ لى شَأنى وَاكفِنى ما اَهَمَّنى وَاجْعَلْ لى مِنْ اَمرى فَرَجاً وَمَخْرَجاً وَلا تُفَرِّقْ بَيْنى وَبَيْنَ الْعافِيَةِ اَبَداً ما اَبْقَيْتَنى وَفِى الْآخِرَةِ اِذا تَوَفَّيْتَنى بِرَحْمَتِكَ يا اَرحَمَ الرَّاحِمينَ»(1)
اى توشه ام در هنگام سختى، اى فريادرسم در زمان گرفتارى، اى سرپرستم درنعمتها، اى برآوردنده حاجتها، اى پناهم در لغزش گاهها، اى رهاننده ام از هلاكت و بدبختى، اى همراه و ياورم در تنهايى. خطا و لغزشم را ببخش و كارم را آسان فرما به اجتماع ما گرمى بخش، و حاجتم را روا كن، و كارم را اصلاح گردان، آنچه كه بدان اهتمام دارم را كفايت كن و در كارم گشايش عطا فرما و تا آن گاه كه زندهام و بعد از مرگ بين من و سلامتى و عافيت هرگز جدايى مينداز، به رحمتت اى بهترين رحم كنندگان.
1) المصباح كفعمى: 303، مهج الدعوات: 218.
منبع : کتاب امام مجتبی علیه السلام روح قلب مصطفی (صلی الله علیه و آله )
تالیف:آیت الله رحمانی همدانی
ناشر: عطر عترت