
نرفتن به سفر حج و خطر ظهور یک تفکر انحرافی
عصر شیعه : عدم تشرف حجاج ایرانی به مکه معظمه بهانهای بود تا عدهای که سر ناسازگاری با عقاید دینی و مذهبی مردم را دارند، فضای مجازی را اصطلاحا «کنترات» بگیرند و با زیر سؤال بردن عقاید دینی این سؤال را مطرح کنند که امسال که حجاج ایرانی به مکه تشرف پیدا نکردند چه اتفاقی افتاد؟
گویی باید باور کنیم که دیگر ارزشهای جامعهمان تغییر یافته است. حرفهایی که قبلا در لفافه بیان می شد با گسترش شبکههای مجازی به عیان تبلیغ میشود و سعی در ایجاد شبهه در اذهان عمومی دارند. عدم تشرف حجاج ایرانی به مکه معظمه بهانهای بود تا عدهای که سر ناسازگاری با عقاید دینی و مذهبی مردم را دارند، فضای مجازی را اصطلاحا «کنترات» بگیرند و با زیر سؤال بردن عقاید دینی این سؤال را مطرح کنند که امسال که حجاج ایرانی به مکه تشرف پیدا نکردند چه اتفاقی افتاد؟ آیا بهتر نیست این روند تداوم پیدا کرده و این مخارج صرف یتیمان و بیسرپرستان و ... شود.
یقینا میتوان از برخی از این زیارتها همانند حج عمرهای که برخی هر سال به جا میآورند کاست و کمی هم به اصلاح اعمال پرداخت، اما سؤال اصلی این است که چرا مدافعان حقوق مردم طبقه پایین جامعه از مخارجشان برای نگهداری از حیوانات خانگی خود سخن به میان نمیآورند؟ چرا نمیگویند که هزینه وعدههای غذایی حیواناتشان بعضا به اندازه حقوق یک ماه یک کارمند است؟ آیا جامعه حیوانی از جامعه انسانی پرارزشتر شده است؟ چرا از هزینههای گزاف که در سال چندین بار برای گردش به مهد آزادی میکنند چیزی نمیگویند؟ آیا غیر این است که آزادند و هر طور که دلشان میخواهد هزینه میکنند؟
حال چگونه این افراد برای دیگران حق انتخاب قائل نیستند؟ آیا کسانی که آرامش روح و جسم خود را در سفر به اماکن مذهبی مییابند حق انتخاب ندارند؟ جریان انحرافی فضای مجازی را مناسبترین مکان برای رواج عقاید غیردینی و بعضا ضد دینی خود یافته و توأم با آن سعی در تبلیغ آیینهای بشری هزاران سال قبل را دارد.
آری، باورهای جامعه ظاهرا تغییر پیدا کرده و متأسفانه «جامعه حیوانی» بیش از «جامعه انسانی» ارج و قرب یافته است. در راستای همین تغییر ارزشها است که اکنون به «سلامت حیوانات» بیش از «سلامت انسانها» پرداخته میشود. هنگامی که صحبت از خطر خشک شدن زایندهرود یا دریاچه اورمیه و دهها تالاب در سراسر کشور میشود، هزاران قصه برای توجیه این وضعیت گفته میشود. زمانی که صحبت بر سر محیط زیستی است که شاید جان میلیونها انسان را در آینده با خطر روبهرو کند، اقدامات یا گفتارهای مثبتی از این فعالان اجتماعی شنیده نمیشود، تداوم رشد افکار جریان انحرافی است که در راستای ترویج عقاید باستانگرایی دنبال زنده نگه داشتن نژاد حیوان ایرانی است، که البته در جای خود اقدامی لازم و ضروری است، غافل از اینکه جامعه انسانی امروز بیشتر در معرض خطر است و نیازمند توجهات بیشتری است.
بهتر است در ایام پیش رو که مصادف با ماه محرم است نسبت به این تفکرات که مستقیم و غیر مستقیم علیه باورها و ارزشهای دینی و مذهبی است، آسیبشناسی جدی صورت گیرد و باورها و ارزشهای اصیل اسلامی مورد بازخوانی مجدد قرار گیرد.
رحمت مهدوی، دانشآموخته علوم سیاسی