وعده صادق خداوند برای «قصه پُرغصه فلسطین»
رهبر معظم انقلاب در مراسم افتتاحیه ششمین کنفرانس بین‌المللی انتفاضه مردم فلسطین با اشاره به قصه پرغصه فلسطین اظهار کردند: «این نیز یکی از صفحات ناپاک تاریخ است که همچون دیگر صفحات آلوده، با اذن خدای متعال و یاری او بسته خواهد شد؛ چه آنکه: «إِنَّ الْبَاطِلَ کانَ زَهُوقًا». وَ قال: «اَنَّ الاَرضَ یَرِثُها عِبَادِیَ الصَّٰلِحُون».
ششمین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه مردم فلسطین طی روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه، ۳ و ۴ اسفندماه در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی با حضور ۷۰۰ شخصیت از بیش از ۵۰ کشور برگزار شد. افتتاحیه این کنفرانس با سخنرانی رهبر معظم انقلاب همراه بود. ایشان در سخنانشان به ضرورت مقاومت و تجربه سازش گروه‌های فلسطینی با رژیم صهیونیستی پرداختند.
ایشان سخنانشان را با آیاتی از سوره‌های آل‌عمران و محمد آغاز کردند. رهبر معظم انقلاب اظهار کردند: قال الله الحکیم فی الکتاب المبین: «وَ لا تَهِنوا وَ لا تَحزَنوا وَ اَنتُمُ الاَعلَونَ اِن کُنتُم مُؤمِنین» و قال عزّ مَن قائِل: «فَلا تَهِنوا وَ تَدعوٓا اِلَى السَّلمِ وَ اَنتُمُ الاَعلَونَ وَ اللَهُ مَعَکُم وَ لَن یَتِرَکم اَعمالَکُم».
آنچه در این آیات تأکید شده مقاومت و ایستادگی و عدم سستی در مقابل دشمنان و دشمنی‌ها و دوری از هرگونه سازشی است. این توصیه‌ها برای کسانی است که به خدایشان ایمان آورده‌اند و پشتوانه الهی را قوی‌ترین مستمسک برای خود می‌دانند تا مایه برتری آنها بر دیگران شود.
از این روست که خداوند در آیه ۱۳۹ سوره آل عمران خطاب به مؤمنان می‌گوید: «وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ/ و اگر مؤمنيد سستى مكنيد و غمگين مشويد كه شما برتريد».
در این آیه به صراحت اعلام شده که مؤمنان برتر هستند و نباید در برابر فشارها و سختی‌ها دجار سستی و دگرگونی شوند. این آیه اشاره‌ای به جنگ احد که شکست مسلمانان و از دست دادن شماری از پیروان پیامبر را در پی داشت، دارد. هرچند این جنگ به دلیل شرایطی که مسلمانان داشتند بسیار سخت بود اما خداوند به مؤمنان واقعی این بشارت را داده که آنها برتری دارند و نباید از چنین شکست‌هایی سرخورده و مأیوس شوند چه در ایمانشان و چه در عزمشان برای مقابله با دشمنان اسلام.
علامه طباطبایی نیز در تفسیر المیزان بر این معنا اشاره کرده و گفته است: «وهن» به معنای ضعف است و مراد در اینجا ضعف مسلمین از حیث عزم و اهتمام بر اقامه دین و بر قتال با کافران است و کلمه «حزن» به معنای اندوه است و در اینجا مراد اندوه مؤمنان به جهت از دست دادن غنائم و متاع اندک دنیوی است.
ایمان و اعتقاد قلبی مسلمانان به اراده حتمی خداوند متعال ذاتاً برتری‌بخش است و کسانی که دل در گرو معبود بی‌همتا بسته‌اند در مسیر برتری قرار می‌گیرند و این برتری در عرصه‌های مختلف قابل تصدیق است. در این رابطه در تفسیر المیزان تأکید شده: ایمان امری است که با برتری مؤمنان است، زیرا ایمان ملازم صبر و تقوا بوده و ملاک فتح و ظفر هم در همین دو است و شرط کردن علو مسلمانان به ایمان برای آن بود که اشاره کند به اینکه مسلمانان در احد به مقتضای ایمانشان «صبر و تقوا» عمل نکردند وگرنه اثر خود را می‌بخشید و در این جنگ آن آسیب‌ها را نمی‌دیدند، هر چند ظاهراً خطاب به مؤمنین است اما مؤمنان در درجات ایمان متفاوتند و این آیه برای تقویت روحیه مؤمنین واقعی و پند مؤمنان ضعیف و عتاب و توبیخ مؤمنانی است که بهره‌ای از ایمان نبرده‌اند و مؤمنان حقیقی چون تنها برای خدا سجده می‌کنند و تنها پیرو راه خدا هستند و چون اوصیاء کل انبیاء هستند و از نظر مقام، خداوند آنها را وارثان زمین نامیده است، بنابراین همواره بر کفار برتری دارند.
بر این اساس کسانی به توفیق پیروزی دست پیدا خواهند کرد که در ایمانشان راسخ و پابرجا باشند و فراز و نشیب‌های مسیر آنها را متوقف نسازد. در تفسیر نمونه علت شکست مسلمانان در جنگ احد همین عامل دانسته شده و ذیل این آیه آمده است: جمله «شما برترید اگر ایمان داشته باشید» یک جمله بسیار پر معنى است؛ یعنى شکست شما در حقیقت براى از دست دادن روح ایمان و آثار آن بوده، شما اگر فرمان خدا و پیامبر را در این میدان زیر پا نمى‌گذاشتید گرفتار چنین سرنوشتى نمى‌شدید و باز هم غمگین نباشید اگر بر مسیر ایمان ثابت بمانید پیروزى نهایى از آن شما است و شکست در یک میدان به معنى شکست نهایى در جنگ نیست.
بنابراین مؤمنان واقعی در سختی‌ها و فشارها دلی قوی و استوار دارند و سستی به وجودشان رسوخ نمی‌کند که اگر چنین شود به ماسوا گرایش پیدا کرده و اغیار را برای فرار از سختی‌ها برمی‌گزینند. قرآن کریم این هشدار را به مؤمنان می‌دهد که از جهاد نهراسند و به دنبال صلح و آشتی با کفار و مشرکین نباشند. برتری مؤمنان و نصرت الهی حتمی است از این رو مؤمنان نباید عرصه را خالی کرده و به هر بهانه‌ای عقب‌نشینی کنند.
در آیه ۳۵ سوره محمد خداوند خطاب به مؤمنان می‌فرماید: «فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ/ پس سستى نورزيد و [كافران را] به آشتى مخوانيد [كه] شما برتريد و خدا با شماست و از [ارزش] كارهايتان هرگز نخواهد كاست».
این آیه شباهت معنایی زیادی به آیه فوق، یعنی آیه ۱۳۹ سوره آل عمران دارد و در تفسیر المیزان نیز بر این مورد اشاره شده است. همچنین در این تفسیر آمده است: صلح و سلام در تسلیم شدن در برابر پرچم غیر اسلام نیست، بلکه صلح و سلم این است که مردم از نعمت حیات طیبه و جامعه اسلامی بهره مند باشند.
امروزه مقاومت یکی از اصلی‌ترین جریان‌های مؤثر در منطقه است که توانسته در برابر دشمنان اسلام ایستادگی قطعی داشته باشد. هرچند بارها موضوع سازش و صلح مطرح بوده و برخی گروه‌ها فریب این طرح ظاهراً انسان‌دوستانه و صلح‌طلبانه را خورده‌اند اما نهایتاً راه به جایی نبرده و تنها معاندان از این مسیر توفیقاتی به دست آورده و مسلمانان هر بار شدیدتر مورد هجمه قرار گرفته‌اند و حتی از جایگاه و موقعیت خود عقب رانده شده‌اند.
علی‌رغم فریبکاری دشمن با استفاده ابزاری از مقوله صلح و سازش، اما برخی گروه‌ها دست از مقاومت نکشیده‌اند. طی سال‌های گذشته پیروزی‌هایی که مردم مظلوم فلسطین در غزه، کرانه باختری و لبنان در برابر رژیم صهیونیستی کسب کرده‌اند نه از طریق سازش، بلکه از طریق مقاومت و جهاد بوده است با این حال بروز مشکلاتی در داخل و خارج از مرزها، ماجرای فلسطین را به قصه پرغصه‌ای بدل کرده است.
«قصّه پُرغصّه فلسطین و اندوه جان‌کاه مظلومیّت این ملّت صبور، بردبار و مقاوم، حقیقتاً هر انسان آزادی‌خواه و حق‌طلب و عدالت‌جو را می‌‌آزارد و درد و رنجی انبوه بر دل می‌نشاند. تاریخ فلسطین و اشغال ظالمانه آن و آواره کردن میلیون‌ها انسان و مقاومت دلیرانه این ملّت قهرمان، پُر فرازونشیب است. کاوشی هوشمندانه در تاریخ نشان می‌دهد که در هیچ برهه‌ای از تاریخ، هیچ‌یک از ملّت‌های جهان با چنین رنج و اندوه و اقدامی ظالمانه مواجه نبود‌ه‌اند که در یک توطئه فرامنطقه‌ای، کشوری به طور کامل اشغال شود و ملّتی از خانه و کاشانه خود رانده شوند و به جای آنان، گروهی دیگر از جای‌جای جهان بدان‌جا گسیل شوند؛ موجودیّتی حقیقی نادیده گرفته شود و موجودیّتی جعلی بر جای آن بنشیند، امّا این نیز یکی از صفحات ناپاک تاریخ است که همچون دیگر صفحات آلوده، با اذن خدای متعال و یاری او بسته خواهد شد؛ چه آنکه: «إِنَّ الْبَاطِلَ کانَ زَهُوقًا». وَ قال: «اَنَّ الاَرضَ یَرِثُها عِبَادِیَ الصَّٰلِحُون».
این فراز از بیانات رهبر معظم انقلاب در مراسم افتتاحیه ششمین کنفرانس بین‌المللی انتفاضه مردم فلسطین هرچند واقعیت‌های تلخ سال‌های سخت فلسطین را برمی‌شمرد اما پایان روشن و پر از امید امت اسلامی که بشارت و وعده راستین خداوند به مؤمنان است، هر لحظه روح تازه‌ای به جان مقاومت می‌دمد. آری؛ باطل رفتنی است و زمین میراثی برای بندگان صالح است. این دو بشارت یکی در آیه ۸۱ سوره اسرا و دیگری در آیه ۱۰۵ سوره انبیا ذکر شده است.
در آیه ۸۱ سوره اسرا آمده است: «وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً/ و بگو: حق آمد و باطل نابود گشت ، حقّا که باطل همواره نابود شدنی است».
این آیه در دوره‌های مختلف مصادیق خاص خود را دارد؛ از سختی‌هایی که مسلمانان در صدر اسلام متحمل شدند که نهایتاً فتح مکه نتیجه مقاومتشان شد تا سختی‌هایی که مسلمانان در عصر حاضر پشت سر می‌گذارند و نوید ظهور منجی به آنها وعده داده شده است. اما در این میان وعده شکست جریان‌های باطل و پیروزی مؤمنان و حامیان حق و عدالت جاری بوده است.
همچنین در تفسیر نمونه در رابطه با حکومت صالحان بر زمین آمده است: «ارض» به مجموع کره زمین گفته مى‌شود و سراسر جهان را شامل مى‌گردد مگر اینکه قرینه خاصى در کار باشد، گرچه بعضى احتمال داده‌اند که مراد وارث شدن سراسر زمین در قیامت است ولى ظاهر کلمه «ارض» هنگامى که بطور مطلق گفته مى‌شود، زمین این جهان است.
واژه «ارث» همانگونه که سابقاً هم اشاره کرده‌ایم به معنى چیزى است که بدون معامله و داد و ستد به کسى انتقال مى‌یابد و گاهى در قرآن کریم به تسلط و پیروزى یک قوم صالح بر قوم ناصالح و در اختیار گرفتن مواهب و امکانات آنها گفته شده است، چنانکه در آیه ۱۳۷ سوره اعراف درباره بنى‌اسرائیل و پیروزیشان بر فرعونیان چنین می‌خوانیم: «و اورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشارق الارض و مغاربها».