فتح خون
عصر شیعه ـ در ميان كتاب‌هاي بسياري كه درباره واقعه عظيم كربلا نوشته شده‌اند، اندك هستند كتاب‌هايي كه نويسندگانشان كوشيده‌اند علاوه بر ابراز شيفتگي و بيان عظمت واقعه و مظلوميت سيدالشهدا و يارانش، نقبي به حقيقت ماجرا بزنند و در حد توان خود، پرده از راز بزرگ كربلا بردارند. «فتح خون» سيدمرتضي آويني از اين دست كتاب‌هاست.
متن كتاب از دو قسمت كلي تشكيل شده است؛ پاره اول كه متن اصلي را درمي‌گيرد، به شرح و بيان وقايع و توصيف ماجراهاي پيش‌آمده از رجب سال 60 تا محرم سال 61 هجري مي‌پردازد و پاره دوم كه از زبان راوي روايت مي‌شود، تحليل و رازگشايي همان وقايع و ماجراهاست و در واقع بخش برجسته كتاب نيز همين است.
راوي در این کتاب از موضع يك انسان عارف سخن مي‌گويد كه زمين را آينه آسمان مي‌بيند و به ظواهر كفايت نمي‌كند و مي‌كوشد در مواجهه با انسان امروز، او را از پوسته واقعه عاشورا فراتر برد و چشم باطنش را باز كند.
شهيد آويني بخش اعظم فتح خون را که در 10 فصل است، در محرم سال 1366 به رشته تحرير درآورد و در سال‌هاي بعد، آن را ويرايش و تكميل كرد، اما فصل دهم كتاب كه بايد به وقايع ظهر عاشورا مي‌پرداخت، ناتمام مانده است؛ گويي آويني اين فصل را در عمل و با شهادت خويش به پايان رسانده است.