( 4.2 امتیاز از 341 )

عصر شیعه ـ حجت‌الاسلام و‌المسلمین مرتضی ادیب یزدی، کارشناس دینی درباره شیوه درست استفاده از نغمات عاشورایی و همراهی برخی ادوات موسیقی با آن گفت: نغمات و آواهای به کار رفته در زمینه اقامه عزای امام حسین(ع) یکی از مصادیق حلیت و حرمت ارتکاب به آن است.

وی  با اشاره به اینکه فلسفه عزاداری برای ائمه معصومین(ع) تمسک به ساحت این بزرگواران و گرامیداشت مقام رفیع آنها و همچنین سوگواری به واسطه بیان مصائب آنهاست، گفت: با این وجود باید به این نکته توجه شود که ما اجازه نداریم با هر ابزار و وسیله‌ای احساسات و عواطف را در مردم تحریک کنیم همچنان که وجود گرامی خود معصومین(ع) پس از واقعه عاشورا در تبیین مصائب اهل بیت(ع) نیز جانب احتیاط را رعایت کرده و مبنا را بر عقل و منطق استوار می‌ساختند.

به تأسی از فرمایش معصوم(ع) باید دلیل و برهان سرلوحه همه امور قرار گیرد

ادیب یزدی تصریح کرد: از حضرت امام جعفر‌صادق(ع) روایت است که فرمودند: «نحن ابناء‌الدلیل نمیل حیث یمیل» یعنی ما فرزندان دلیل و استدلالیم و هر کجا که برهان برود ما هم در معیت اوییم، پس با تأسی به این فرمایش گوهربار باید گفت که مدعیان طرفداری از آل الله و ولایتمداران حسینی باید حدود و صغور مرزهای الهی را در کیفیت عزاداری خود رعایت کنند وگرنه که نقض غرض است و به جای اینکه خدمت کرده باشند، خیانت کرده‌اند.

این خطیب و واعظ دینی در ادامه گفت: باید به این نکته در عزاداری‌های حسینی و استفاده از آواها و نغمات عاشورایی تأکید شود که این حادثه پر شور و شعور همه سرمایه مادی و معنوی ماست و باید به هر قیمتی شده است از تحریف و اعوجاج مصون بماند همچنان که در روز عاشورا و در صحنه‌های پرمخاطره این روز بزرگ نیز شخص سیدالشهداء(ع) مراقب بودند تا هیچ‌گونه شبهه‌ای باقی نماند که بعدها برخی سودجویان و غرض‌ورزان خواسته باشند به وسیله آن خدشه‌ای بر عظمت این واقعه فرهنگ‌ساز وارد آورند.

وی تأکید کرد: مصداق این اتفاق را در جریان شهادت حضرت علی‌اکبر(ع) شاهد هستیم که سیدالشهداء(ع) خود جنازه شهدای کربلا را یک به یک به چادری به نام دارالحرب منتقل می‌کردند اما در انتقال نعش علی‌اکبر(ع) از جوانان بنی‌هاشم خواستند که این کار را انجام دهد و وقتی از ایشان سؤآل می‌شود می‌گویند که مکروه است پدر جنازه فرزند جوانش را خود به دست گیرد.

سیدالشهداء(ع) در واقعه عاشورا نیز از انجام اعمال مکروه حذر داشتند

ادیب‌ یزدی در ادامه گفت: مشاهد می‌شود که وجود مقدس سیدالشهداء(ع) تا چه اندازه به انجام کوچکترین و ریزترین مسائلی که در آئین محمدی(ص) حتی در شرایط سخت و بحرانی توجه نشان می‌دادند و طرح این پرسش که آیا رواست ما در جریان عزاداری ایشان و شرح مظلومیت‌شان متوسل به هر گونه ابزار تنها برای خوش‌آمدن و برانگیزش احساسات مستعمین خود شویم؟

این کارشناس دینی بر حفظ طهارت در اقامه عزای ائمه اطهار(ع) تأکید کرد و گفت: در اعصار گذشته و همچنین تاریخ معاصر علما و مراجع بزرگ شیعی نیز در برگزاری صحیح عزاداری مورد وثوق معصومین(ع) تأکید داشتند و جلوی هر گونه تحریف و نسبت‌های ناروا به ویژه در مورد واقعه کربلا را تنها با این بهانه که باید بر سوز و گذار اینگونه مراسم افزود، می‌گرفتند.

بسیاری از آلات و ابزار استفاده شده در عزاداری‌ها غربی و مصداق آلات مطربی و غنا هستند

ادیب ‌یزدی افزود: در این عصر و زمان هم بر عموم مسلمانان و شیعیان راستین علی(ع) و پیروان امام‌حسین(ع) واجب است که در عزاداری‌های خود جانب مراعات را رعایت کنند و خدای ناکرده با انجام اعمالی دون شأن مجالس عزاداری که حتی برخی از آنها مصادیق محرمات هستند همچون استفاده از آلات مطربی و غنا و الحانی که در ساخت موسیقی‌های غربی استفاده می‌شود، موجب مخدوش شدن این مجالس نشوند.

این کارشناس دینی گفت: البته بسیاری از مداحان به این امر توجه وافری دارند و خود را از ورطه افتادن به نعوذ‌بالله گناه و معصیت به واسطه به کار بردن الفاظ و الحان موهن در انجام عزاداری مصون می‌دارند اما متأسفانه آثار همان تعداد انگشت‌شماری از مداحانی که به این امر توجه ندارند، نوار و سی‌دی می‌شود  و اثر سوء خود را خواهد گذاشت.

مشاور رئیس سازمان صدا و سیما، رسانه ملی را به عنوان الگویی برای نشر قواعد اصولی عزاداری محرم و صفر ناکارآمد دانست و گفت: متأسفانه رسانه ملی مدت‌هاست مرزهای حلیت و حرمت را کنار گذاشته است و حتی در رسالت اصلی خود یعنی ایجاد حس همگرایی میان آحاد ملت ناموفق بوده است.

وی ادامه داد: در این راستا نظارت بر صدا و سیما نیز قدرت اجرایی خود را از دست داده است؛ چرا که نظارت بر کیفیت تولید آثار دینی  رسانه ملی، به بعد از پخش آنها مربوط می‌شود در حالی‌که این نظارت باید در طول روند تولید برنامه‌ها به انجام رسد.

فقه رسانه‌ای باید  به کشف مصادیق حلیت و حرمت برنامه های رسانه ملی بیانجامد

ادیب ‌یزدی در پایان گفت: در زمینه برنامه‌های رسانه ملی نیازمند اعمال فقه رسانه‌ای هستیم و باید بگویم که توجه به این مقوله آنقدر مهم است که در شمار مستحدثات قرار می‌گیرد و باید گروهی اندیشمند و کارشناس دینی به کار گمارده شوند تا حقیقت فقه رسانه‌ای را کشف و مصادیق و مظاهر حلیت و حرمت تولید و پخش برنامه‌های تلویزیونی را استخراج کنند.

ایکنا

تعداد نظرات : 0 نظر

ارسال نظر

0/700
Change the CAPTCHA code
قوانین ارسال نظر