رویکرد حمایتی لندن از آل خلیفه، چرا؟

 بر همین اساس نیز انگلیس در طی سال های پس از 2011 همواره سعی داشته است با حمایت از آل خلیفه در سرکوب مخالفان، مانع از سقوط آل خلیفه شود، چنانکه مقامات انگلیس به رغم محالفت افکار عمومی و نهادهای حقوق بشری این کشور در مقاطع زمانی مختلف، اقدام به فروش تسلیحات نظامی از جمله تجهیزات نظامی ضد شورش کرده است. علاوه براین، لندن همواره سعی داشته است تا با اقداماتی همچون برگزاری مسابقات فرمول یک در بحرین، گسترش مناسبات و روابط دیپلماتیک و میزبانی از مقامات آل خلیفه به بهانه های مختلف، به نمایش عادی سازی شرایط در این کشور کمک نموده و به نحوی برای آل خلیفه مشروعیت سازی نماید.

 

همچنانکه اخیرا نیز این کشور به دعوت از پادشاه بحرین و پسرش برای شرکت در مسابقات اسب‌سواری لندن اقدام کرد. اما ورود پادشاه بحرین به لندن به شدت با مخالفت جمعی از فعالان بحرینی مقیم انگلیس مواجه شد. چنانکه معترضان به این سفر، تجمع اعتراض‌آمیز برگزار کرده و با حمل پلاکاردی بزرگ که روی آن نوشته بود «حمد یک مجرم است و نه یک مهمان ویژه» اعتراض خود را به سیاست‌های انگلیس در حمایت از نظام بحرین در سرکوب قیام مردم این کشور اعلام نمودند ولی این اعتراضات نه تنها از سوی مقامات لندن مورد توجه قرار نگرفت، بلکه به شدت با آن برخورد شده و تعدادی از مخالفان نیز توسط پلیس انگلیس دستگیر شدند. 

 

حمایت های انگلیس از آل خلیفه تا حد زیادی به نفوذ تاریخی لندن در بحرین برمی گردد چنانکه بحرین به عنوان یک مرکز مالی مهم برای انگلیسی‌ها به شمار می رود. همچنین روابط تنگاتنگ آل‌خلیفه و انگلیس بر اساس گذشته تاریخی و نفوذ تاریخی انگلیس در ساختار حکومتی بحرین شکل گرفته است و بنابر سیاست‌های قومی انگلیس در منطقه خاورمیانه، آل‌خلیفه از همپیمانان لندن به حساب می‌آید به صورتی که لندن در گستره تاریخی شکل‌گیری بحرین و استقلال آن همیشه حمایت خود را از خاندن حاکم در بحرین ابراز داشته است و به نوعی نقش حامی را در برخورد در معترضان آل‌خلیفه در گذر تاریخی ایفا کرده است.

در همین راستا نیز بعد از شکل گیری اعتراض های دهه 90 در بحرین، حاکمان بحرین به دلیل ترس از گسترش اعتراضات با انعقاد قراردادهای متعدد امنیتی با انگلستان، سیستم امنیت خود را در اختیار نیروهای امنیتی انگلیس قرار دادند و لندن نقش اساسی در به نتیجه نرسیدن اعتراضات در بحرین تا سال 2011 ایفا کرده است به صورتی که وزارت امورخارجه انگلیس طی سال‌های اخیر مخالف ارتباط و تماس با مخالفان بحرینی بوده ولی پس از آن که احساس کرد رژیم آل‌خلیفه در معرض سرنگونی قرار دارد خود را مجبور به برقراری این تماس‌ها دیده است. 

 

انگلیس از لحاظ امنیتی در بحرین نقش آفرینی کرده و آموزش نیروهای امنیتی را در این کشور بر عهده دارد همچنین انگلیس از لحاظ حقوق بشری به آل‌خلیفه مشاوره می‌دهد و ابزارهای مورد نیاز برای سرکوب از جمله گاز اشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی برای سرکوب مردم را در اختیار آل‌خلیفه قرار می‌دهد و به نوعی می‌توان گفت که راه‌حل‌های امنیتی را به رژیم بحرین پیشنهاد می‌کند و به لحاظ تسلط بر منابع امنیتی جایگاه ویژه‌ای در میان حاکمان بحرین و رویکرد آنها در قبال مخالفان دارد.

 

آنچه که در این بحث بر همگان مسلم است اینکه حمایت انگلیس از آل خلیفه به رغم مخالفت های مردمی در حالی طی سال های گذشته صورت گرفته است که مقامات لندن، بارها در سایر موضوعات منطقه و جهان از جمله در سوریه خود را مدعی حقوق بشر نشان داده و به ظاهر خواستار حمایت از حق و حقوق مردم شده اند، موضوعی که در تعارض کامل با سیاست های این کشور در بحرین است که نشان از رویکرد دوگانه لندن به حقوق بشر دارد. بنابراین رویکردهای انگلیس در قبال تحولات کشورهای منطقه و موضوعات حقوق بشری را باید برمبنای منافع این کشور در حوزه های مختلف مورد توجه قرار داد.

برررسی و تحلیل: امین نجار