اجابت دعای فرشتگان زمینی

امروز حال و هوای پنجره فولاد با همه جای حرم فرق دارد، آدم‌هایش هم همینطور. چشم‌های اشک آلودشان به این امید است تا از پس پنجره‌های طلایی و سبزی تکه پارچه‌هایی که دخیل بسته‌اند به سفیدی نوری معنوی برسد و دستی سرشان را نوازش کند. حرم امام رضا(ع) در روزهای سرد زمستانی میزبان فرشتگانی است که قطعه‌ای از وجود پاک و مهربانشان را نزد خدای بزرگ به امانت سپرده‌اند؛ معلولان جسمی و سالمندان شهر مشهد که میهمان حرم رضوی شده‌اند.

سجده شکر

شهربانو رحیم‌زاده یکی از اعضای 95 نفری کاروان زیارتی است که امروز به زیارت امام مهربانی‌ها مشرف شده است. این بانوی معلول می‌گوید: چند سال پیش نذر کردم اگه مشرف شدم انگشترم را به نیت شفا بیاندازم داخل ضریح. وقتی از حس و حال خود می گوید از گریه ابایی ندارد. با آرامش ادامه می‌دهد: به دلیل ناتوانی جسمی نمی‌توانم به زیارت امام هشتم(ع) بیایم و چند شب پیش که تلویزیون حرم را نشان می‌داد همان لحظه از حضرت خواستم من نیز دوباره زائرش شوم و خوشبختانه با کمک خیران زمینه تشرف ما فراهم شد.

جواد آقایی که از نعمت راه رفتن بی‌بهره است از علاقه‌اش به حضرت مهدی(عج) می‌گوید و اینکه آرزو دارد در راه حضرت شهید شود. او می‌گوید: این زیارت یکی از بهترین زیارت‌های عمرم بود. تا حالا این گونه پیش امام رضا(علیه‌السلام) درد دل نکرده بودم. این زائر ادامه می‌دهد: امروز از حضرت خواستم تا همه مریض‌ها را شفا بدهند و حاجت آرزومندان را برآورده کند.

حالا این‌ها زوار آقا علی بن موسی الرضا(ع) شدند. زائرانی که با دل‌های بی پناه همچون آبگینه‌های شکسته به پای بوسی حضرت رضا(ع) آمده‌اند تا در کنار ضریح مقدسش آشیان گیرند و به آبی لایتناهی فطرت خدایی‌شان بپیوندند.

امید جوانه می‌زند

آقای صابری که مسئولیت این گروه را به عهده دارد، می‌گوید: اعضای این کاروان از معلولان جسمی و بیماران صعب العلاجی هستند که با وجود اشتیاق بسیاری که به زیارت امام رضا(ع) دارند به خاطر مشکلات جسمی امکان تشرف به این بارگاه نورانی را ندارند و برخی نیز بیش از 5 سال است توفیق حضور و زیارت را نداشته‌اند.
 او که امروز مسئولیت خدمت‌رسانی به این دسته از زائران را بر عهده دارد، می‌گوید: این بیماران به دلیل مشکلات فراوانی که دارند نیازمند توجه و مراقبت بیشتری هستند تا روحیه نشاط و امید به زندگی در آنها ایجاد شود و یکی از اقداماتی که باعث ایجاد این روحیه در بیماران می‌شود حضور در مکان‌های مقدس همانند حرم امام هشتم(ع) است، چرا که به خاطر فضای معنوی این مکان احساس آرامش بیشتری می‌کنند.
او از طرح «یامعین الضعفا» تقدیر می‌کند و می‌گوید: این سه روز که میهمان آستان کبریایی امام رضا(ع) شده‌ایم، لحظه به لحظه آن پر است از خاطراتی که تاکنون شاهد آن نبودیم. بیمارانی که خود محتاج دعایند ملتمسانه شفای هم کاروانی را از حضرت می‌خواستند و برای یکدیگر دعا می‌کردند.

در تمنای اجابت

فاطمه مرادی که 34 بهار زندگی‌اش روی صندلی چرخدار سپری کرده زیارت امام رضا(ع) را دلچسب‌ترین اتفاق زندگی‌اش می‌داند و می‌گوید: از امام خواستم مرا شفا دهد تا بتوانم با پای خودم به زیارتش بیایم.
فاطمه در این لحظات صدایش بغض‌آلود شده نگاهش به گنبد طلایی گره می‌خورد و می‌گوید: شنیده‌ام هرکس می‌خواهد کربلا برود، باید امام رضا(ع) پرونده‌اش را امضا کند. امروز من هم از این امام رئوف می‌خواهم پرونده‌ام را هم امضا کند تا به همین زودی‌ها بتوانم کربلا بروم. می‌دانم اگر امضای آقا پای پرونده‌ام باشد نه بی‌پولی و نه بیماری و نه هیچ‌چیز دیگر نمی‌تواند مانع رفتنم به حرم ارباب شود.

حاج غلام‌حسین رنجبر می‌گوید: خوشحالم از اینکه آقا من را هم به حرم با صفایش دعوت کرد. او که با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کند، می‌گوید: 6 ماه است که تقدیر ما این گونه رقم خورده، اما راضی ایم به رضای خدا. امروز اول برای سایر بیماران و آمرزش گناهانشان دعا کردم و سپس از حضرت خواستم تا در روز قیامت شفیع من باشد.

حالا می ایستیم و صمیمانه برای آن¬ها دعا می‌کنیم و هر ثانیه رو به آستان عشق، اشک می‌ریزیم و برای دلواپسان و مهربانان این جهان، اجابت آرزوهایشان را طلب می‌کنیم.