لعنتِ مصدق!
حجت‌الاسلام والمسلمین سید هادی خسروشاهی طی یادداشتی نوشت: مصدق در سال 1330 تصریح کردند به لعنت خدا گرفتار می‌شود هر کس که بخواهد در حیات و مماتم به نام من بتی بسازد و مجسمه‌ای بریزد.
حجت‌الاسلام والمسلمین سید هادی خسروشاهی: شاید ابتدایی ترین اشاره در این یادداشت تذکار بدین نکته باشد که «نفت» را آقای دکتر مصدق «ملی» نکرد، بلکه این ملت ایران بود که به رهبری آیت‌الله کاشانی و فداکاری شهید نواب‌صفوی و یارانش، با برطرف ساختن موانع و روی کار آوردن دوستان جبهه‌ملی، توانستند نفت را ملی کنند.
اتفاقاً در آن برهه از زمان آقای دکتر مصدق نخست‌وزیر شده بود و هر کس دیگری هم که بجای ایشان می‌بود، چاره‌ای جز تسلیم در مقابل اراده و خواست ملت نداشت.
طبق محتوای صورت مذاکرات مجلس، آقای دکتر مصدق اصولاً موافق تغییر عمده و کلی قرار داد با انگلیس نبود، بلکه فقط خواستار آن بود که انگلستان به جای پول کاغذی! پوند یا شلینگ طلا بدهد و اصل قرارداد محفوظ بماند. ( به صورت مجلس مذاکرات مراجعه شود)
در واقع نخستین کسی که خواستار ملی شدن صنعت نفت ایران گردید، شهید سید مجتبی نواب صفوی بود که در کتاب « راهنمای حقایق ـ یا مانیفست فدائیان اسلام» به صراحت اعلام کرد که نفت ایران باید ملی شود و منافع آن نصیب ملت ایران گردد و آیت‌الله کاشانی نیز در همان دوران، در اعلامیه‌ای این هدف را اعلام کرد و دنبال نمود،اما طبق ادعای آقای دکتر مصدق، نامبرده در سال 1330،پیشنهاد دکتر فاطمی را درباره ملی کردن صنعت نفت پذیرفت که در مجلس این لایحه به تصویب رسید.
پس در این دوران اگر نفت ملی شده، ربطی به نخست‌وزیر وقت ندارد. البته اگر آقای دکتر مصدق خدمتی هم انجام داده باشد، این وظیفه او بوده و هر کس دیگری هم که جای او بود، مجبور بود به این وظیفه عمل کند.اما آقای دکتر مصدق در همان دوران کوتاه و28 ماهه حکومت«خود مختار؟!» با« اختیارات تامه» مرتکب سیئاتی گردید که هیچکدام در دیدگاه خدا و خلق، قابل جبران و بخشش نیست.
آیت‌الله کاشانی رهبر اصلی نهضت، طبق در خواست سفارت انگلیس در تهران، توسط این آقایان متهم به «انگلیسی» بودن شد و بتدریج در تبعیدگاه«پامنار» در «حصر خانگی» قرار گرفت. شهید نواب‌صفوی نیز، بیست ماه تمام در دوران حکومت بیست‌و‌هشت ماهه جناب پیشوا در زندان ملی‌گرایانه بسر برده و دهها تخلف دیگر که همه آنها از سیئات اعمال پیشوا بود.
اما اینکه امروز خیابانی را به نام دکتر مصدق نامگذاری کنند، پاسخ یا پاداش آن راپیشاپیش خود جناب پیشوا به اعضای کمیسیون مربوطه در شورای شهر تهران پرداخته‌اند. برادر ما آقای مهندس محمد توسلی در جریده شریفه « سازندگی» شماره17 مورخ13 اسفند صفحه27 چنین نقل می‌کنند:
« دکتر مصدق ضمن پیامی در16 اردیبهشت1330 تصریح کرده‌اند که هرگز با ساختن مجسمه و نامگذاری محلی به نام ایشان موافق نبودند و حتی دستور دادند نام ایشان را از تابلوی خیابان چرچیل بردارند و این جمله تاریخی را فرمودند: به لعنت خدا گرفتار می‌شود هر کس که بخواهد در حیات و مماتم به نام من بتی بسازد و مجسمه‌ای بریزد...»
البته ما دعا می‌کنیم که دوستان محترم شورای شهر و ارباب جرایدی که سوژه‌های کهنه را بشکل موضوعات نو!! به خورد خلق‌الله میدهند، دچار نفرین و لعنت جناب پیشوا نشوند و بی‌دلیل « بتی» نسازند. والله‌العالم.
تهران‌ـ سید هادی خسروشاهی