گریه بر امام حسین (ع)؛ ضامن حفظ مکتب و شریعت
عصر شیعه: حجت الاسلام و المسلمین حامد منتظری مقدم، طی سخنانی در سی امین نشست از سلسله نشست‌های عاشورا پژوهی «چهل منزل تا اربعین» با موضوع «جایگاه گریه و اشک در عزاداری سیدالشهداء(ع)» که در سالن اجتماعات انجمن‌های علمی حوزه علمیه قم برگزار شد، با اشاره به جایگاه والای اشک و گریه بر اباعبدالله(ع) اظهار داشت: عزاداری امام حسین (ع) مایه نشر فرهنگ حسینی و بستر ساز تداوم آرمان‌های والای آن حضرت است.
وی افزود: عزاداری و گریه بر سیدالشهداء (ع) نوعی پیوند محکم عاطفی با مظلوم انقلابگر و اعتراض به ستمگر است و به تعبیر استاد شهید مطهری گریه بر شهید شرکت در حماسه اوست.
گریه ای ناشی از کمال‌خواهی
این پژوهشگر تاریخ اسلام در ادامه با اشاره به این که گریه بر امام حسین (ع) در مرتبه ای عالی ،گریه ای ناشی از عقیده و کمال خواهی انسان است، ابراز داشت: گریه و حزن و اندوه بر مصائب آن حضرت موجب تحولی درونی و به دنبال آن عامل رشد روحانی انسان می گردد و پس از آن مقدمات تقوا و نزدیکی به خدا را فراهم می سازد.
وی با تاکید بر جایگاه تایید شده گریه در اسلام خاطر نشان کرد: شبهه ای که وهابیت القا می کند مبنی بر این که گریه در اسلام جایگاه شرعی ندارد، کاملا بی اساس و باطل است کما این که پیامبر (ص) بر عمویشان حضرت حمزه (ع) می گریستند.