رجبی‌دوانی، دفاع از ولایت اذن نمی‌خواهد
عصر شیعه : در حقیقت حضرت زهرا(س) جان امام زمان خود را نجات داد. اینهاست که حضرت زهرا(س) را به اوج رسانده و ایشان را ممتحنه کرده است، زنی که فقط بی‌هوشی و جان دادن او را از ولایت جدا کرد.
عظمت حضرت زهرا(س) تنها به این نیست که دختر حضرت رسول(ص)، همسر ولایت و مادر امامت است، اینها امتیاز بزرگی برای حضرت زهرا(س) است اما بزرگ‌ترین نیست؛ بین علمای ما اختلاف است که مقام حضرت زهرا(س) بالاتر از حضرت علی(ع) است یا پایین‌تر، برخی آن حضرت را بالاتر از حضرت علی(ع)، برخی مساوی و برخی پایین‌تر می‌دانند، برخی نیز تنها برتری حضرت علی(ع) را امامت حضرت می‌دانند.
چه چیزی حضرت زهرا(س) را به اوج رفعت رساند؟! ما به غلط می‌گوییم حضرت زهرا(س) برترین الگوی زنان عالم است، اما باید گفت حضرت فاطمه(س) برترین الگوی مردان و زنان عالم است. البته اول بانوان هستند چون از جنس حضرت زهرا(س) هستند. تعبیری در زیارت‌های حضرت زهرا(س) هست که درباره هیچ معصومی مطرح نشده است. در این زیارت‌ها مطرح شده «اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مُمْتَحَنَه» سلام بر تو ای بانویی که مورد امتحان قرار گرفتی.
یکی از سنت‌های بزرگ الهی امتحان است که برای همه رخ می‌دهد. چیزی که باعث شده حضرت زهرا(س) امتحان شده و سرافراز و سربلند از این امتحان بیرون بیاید مساله ولایت و ولایتمداری است، حضرت زهرا(س) با ولایتمداری امتحان و برای همه مردان و زنان الگو شد و حتی جان مقدس خود را در راه حمایت از ولایت گذاشت. ما به غلط می‌گوییم اولین شهیده راه ولایت، حضرت زهراست، خیر حضرت زهرا(س) اولین شهید راه ولایت است. ما به غلط می‌گوییم که حضرت زهرا(س) از همسرش دفاع کرد و حضرت زینب(س) از برادرش؛ اینها جفا به این 2 بزرگوار است، بسیاری از زنان هستند که از همسر یا برادر خود دفاع می‌کنند، این مساله برای حضرت زهرا(س) افتخار نیست، بلکه مساله دفاع و جان دادن در راه ولایت است.
وقتی به خانه حضرت حمله و ایشان را مضروب کردند، حضرت بی‌هوش شد و به دلیل بی‌هوش شدن ایشان بود که دشمنان توانستند به حضرت علی(ع) دست پیدا کنند که اگر بی‌هوش نبود حتی به قیمت جان‌شان نمی‌گذاشت غاصبان ولایت به علی(ع) دست پیدا کنند. وقتی حضرت زهرا(س) به هوش آمد دید که حضرت علی(ع) را با دست‌های بسته کشان‌کشان به سوی مسجد می‌برند، ایشان با همان حال مجروح خود را به حضرت علی(ع) رساند تا اجازه ندهد ایشان را ببرند اما بر همان دستانی که حضرت رسول(ع) بر آنها بوسه می‌زد، چنان با غلاف شمشیر زدند که حضرت دوباره بی‌هوش شد. حتی علمای اهل سنت نیز نقل کرده‌اند که وقتی حضرت فاطمه(س) به هوش آمد و متوجه شد حضرت علی(ع) را برده‌اند خود را به مسجد رساند و زمانی که دید شمشیر بر سر امیرالمومنین(ع) گذاشته‌اند و تهدید می‌کنند که اگر بیعت نکنی گردنت را می‌زنیم، حضرت فریاد برآورد که اگر او را رها نکنید به طرف قبر پیامبر می‌روم و بر شما نفرین می‌کنم، اینجا بود که ابوبکر گفت علی را رها کنید؛ در حقیقت حضرت زهرا(س) جان امام زمان خود را نجات داد. اینهاست که حضرت زهرا(س) را به اوج رسانده و ایشان را ممتحنه کرده است، زنی که فقط بی‌هوشی و جان دادن او را از ولایت جدا کرد.
حضور در عرصه دفاع از ولایت هیچ حد و مرزی نمی‌پذیرد و مرد و زن هم ندارد. حضرت زینب(س) طبق تعلیم مادر بزرگوار خود نیز اینگونه عمل کرد؛ به غلط و دروغ برخی بدون سند مطرح می‌کنند که حضرت زینب(س) در زمان عقد با عبدالله بن جعفر شرط کردند که هرگاه برادرم حسین به سفر برود من نیز همراه او باشم. این حرف هیچ سند و مبنای معتبری ندارد، گذشته از این امام حسین(ع) چه فضیلت و برتری بر امام حسن(ع) دارند، اگر بناست حضرت زینب(س) با برادر خودشان باشند، هر 2 برادر معصوم هستند. این نقل بی‌مبناست، عبدالله بن‌‌جعفر چه اجازه بدهد و چه ندهد، حضرت زینب(س) از امام زمان خود دفاع و با ایشان همراهی می‌کرد و نیاز به اذن شوهر ندارد. درست است که جهاد از زن خواسته نشده اما در دفاع زن هم مثل مرد وظیفه دارد سلاح دست بگیرد و به اذن شوهر نیاز ندارد.