حقیقت همیشه زنده

باور جسارت و بی حرمتی به عکس حضرت امام خمینی(ره) در محیطی مانند دانشگاه، بسیار سخت و سنگین است. هیچ انسان آزاده و آزاد اندیشی به خود اجازه نمی دهد که حتی در برابر این اقدام زشت و اهانت به ساحت پاک امام، سکوت کرده و یا از خود واکنش نشان ندهد. در حافظه تاریخی نیم قرن گذشته ملت ایران یکی از بزرگترین شخصیت هایی که توانسته نقش بی بدیلی را در آزادی ملت بزرگ ایران و این مرز و بوم از چنگال استبداد و دیکتاتوری های حاکم بر این کشور ایفا نماید، امام خمینی(ره) بوده است.

او نه تنها یکی از برجسته ترین سیاست مداران فهیم تاریخ ایران بوده است بلکه یکی از بزرگترین دانشمندان و علمای جهان اسلام در دوران معاصر می باشد. امام که همچنان، افکار و اندیشه هایش در بین مردم ایران حرکت آفرین است، محبوب ترین چهره تاریخ ساز ملت ایران می باشد که توانست با کمک ملت خویش، بساط حکومت 2500 ساله شاهنشاهی را از ایران برچیند و دست استعمارگران را از کشور کوتاه نماید.

کار بزرگی که "حضرت آیت الله العظمی خمینی" انجام داد، این بود که نگاه مردم را به دین و مذهب تغییر داد. دینی که در دست حاکمان به عنوان ابزاری برای تحمیق مردم و تسهیل حاکمیت شاهان انگاشته می شد، تبدیل به بزرگترین قدرت آزاد سازی ملت ایران از دست شاهان دوران تاریخ گردید. و برای اولین بار با نام خدا، رژیم سلطنتی موروثی را تبدیل به نظامی برآمده از آراء مردم نمود. با همت او نه تنها دین اسلام چهره اصیل و واقعی خود را بازیافت بلکه مذهب تشیع و راه حسینی وی، بلای جان قدرت های سلطه گر جهانی شد.

او با تشکیل جمهوری اسلامی که برآمده از اراده و خواست آحاد ملت ایران بود برای همیشه "میزان را رای ملت" نامید، و از مردم خواست تا به حکم قرآن و خواست اسلام در مورد سرنوشت خود بی تفاوت نباشند و قیصرها را به حال خویش وانگذارند و با حضور در صحنه های سرنوشت ساز، بر مملکت خود حاکم شوند.

بنابراین آیا ممکن است که جز مستبدین و ظالمان و افرادی حقیر، به چنین انسان فرزانه ای که میراثی عظیم از تفکر آزادی خواهانه اسلامی را به بشریت عرضه نموده است، اهانت نمایند؟

بدیهی است که مهمتر از پاسداشت نام و تصویر امام، پیروی از راه نورانی و حماسه ساز آن عزیز دوران، در همه عرصه های زندگی و رفتارهای اجتماعی است. بنابراین حال که دوباره نام ایشان بر سر زبان ها، و یاد ایشان در دلها زنده شده است، بازگشت به اندیشه و خط امام و عمل به وصایای ایشان بر همگان به خصوص دولتمردان ضروری است. باشد که در عمل، راه و فکر و هدف امام را پاره نکنیم که در آن صورت با او بیگانه تریم.