مقالات

حضرت آیت الله العظمی آقا سید محمدصادق روحانی در محرم الحرام سال 1345 هـ ق، 1305 هـ ش دیده به جهان گشود. ایشان در سنین نوجوانی همراه اخوی بزرگ خود، برای تحصیلات حوزوی و استفاده از اساتید بزرگ حوزه ی علمیه ی نجف اشرف به این شهر مهاجرت کردند.

زيارت جامعه كبيره‏

ادامه مقالات

چند سالی است که نام مبارک زینب کبری(س) با رشادت‌های رزمندگان مقاومت در سوریه پیوند خورده و تعبیر «دفاع از حرم» وارد ادبیات دینی و حماسی ما شده است. سالروز ولادت دختر بزرگوار امیرالمؤمنین(ع) بهانه‌ای شد...

ظهور مدارس اسلامی در دوره معاصر به دهه ۱۳۲۰ به بعد بازمی‌گردد. به دنبال برخی تحولات و پیدایش بعضی از ارگان‌ها و سرانجام آزادی عمل غیردینی در دوره پهلوی اول که به‌تدریج باعث دور افتادن نظام آموزش‌و‌پرورش کشور از دیانت و بنیاد‌های ملی خود شد، بسیاری بر آن شدند تا در فرصتی مقتضی با فضای حاکم بر جامعه به‌نوعی به مخالفت برخیزند

مهدی دهنوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: جمعیت شیعیان نیجریه طی سال های اندکی چند برابر شده است. بخش قابل توجه این افزایش جمعیت نه به خاطر فرزندآوری شیعیان این کشور، بلکه شامل کسانی می شود که پیش از این مذهب و دین دیگری داشته اند و سپس به تشیع گرویده اند. تا قبل از سال ۲۰۰۰ میلادی، جمعیت شیعیان این کشور به سختی به چند هزار نفر می رسید

با توجه به آشفتگی و هرج و مرجی که بر اوضاع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه در دوره قاجار وجود داشت، همگان آماده پذیرش یک حاکمیت مقتدر بودند. به همین دلیل بخش‌هایی از جامعه از به قدرت رسیدن رضاخان احساسی مثبت داشتند ...

میسیونر‌ها ابتدا به حمایت از سیاست‌های فرهنگی پهلوی که با تکیه بر ناسیونالیسم افراطی و سکولاریسم سعی در تضعیف فرهنگ و مذهب داشت برآمدند. آن‌ها در ارزیابی اولیه از حکومت رضاشاه، دیکتاتوری نظامی را برای ایران ضروری می‌دانستند. آن‌ها از خارج نشدن قدرت و اختیار از دست حکومت، تأسیس مدارس دولتی، کشف حجاب، تحمیل لباس‌های غربی به مردان ایرانی و تضعیف و سرک

خوجه‌ها پیروان مذهبی هستند که ابتدا ۶۰۰ سال پیش از ترکیب عقاید دین هندو با عقاید مذهب اسماعیلیه در هند پا گرفت که به تدریج، پیروان این کیش به چند گروه منشعب شدند؛ گروهی از آن‌ها مذهب تشیع اثنی‌عشری را پذیرفتند و با مهاجرت به منطقه شرق آفریقا در آنجا جوامعی منسجم و پرنفوذ را شکل دادند.

در نگرش فلسفه تاریخی استاد ابوالحسنی، حقایق و پدیده‌های هستی نه تنها در پوسته ظاهری آن «محسوسات مادی» محدود نمی‌شوند، بلکه دو عرصه «محسوس» و «نامحسوس» یا به تعبیر قرآن‌کریم «غیب» و «شهادت» را درمی‌نوردند. بنابراین علل و اسباب ظاهری در «طولِ» علل و اسباب باطنی و غیبی قرار داشته است و «تعارض و تزاحم» میان آن دو وجود ندارد.

این روزها هجمه به جنبش مقاومت حزب الله در لبنان از سوی دشمنان این جنبش به موضوع روز لبنان تبدیل شده است و رسانه ها نیز به این موضوع ورود کرده و بسته به وابستگی های جناحی و گروهی خود و نوع نگاه به آن اخبار و گزارش های خود را تنظیم می کنند.

1 از 35